အေးအေးချမ်းချမ်း ငှေးပြီးနေကြတဲ့ ဟိုးက အဖိုးအိုနဲ ့အဖွားအို။

အေးချမ်းတည်ငြိမ်တိတ်ဆိတ်မှု အောက်မှာ အနမ်းများနဲ့ မွေ့လျှော်နေကြတဲ့ ငယ်ရွယ်သူနှစ်ဦး ။

မနက်ခင်း ဆိုတာ လန်းဆန်းမှု အပြည့်နဲ့။


စောစောထပါလို့ ပြောတယ်။ ဒီလို ကောင်းကင်နဲ့ ဒီလိုပင်လယ်ကို မြင်ရတာပေါ့။ ဟင်းလင်းပြင်ဆိုတာ လူစိတ်ကို လွတ်လပ်စေတယ်။


တွေ့လား။ ကောင်းကင်တောင် မနက်နဲ့ ညနေ မတူတာမျိုး။

ဘဝဆိုတာ ဟိုးရှေ့မှာလိုအညွန်းတွေ ပါချင်မှပါတာ။ ငါကတော့ အညွန်းအတိုင်းမကွေ့ချင်ဘူး။ သူနောက်က တောအုပ်က ဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်။

မရဘူး ကွေ့ပါတဲ့။
နေဝင်ပြီ။ ဘဝတော့ မသိဘူး။ ကျွန်တော်တော့ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။


နတ်ဆိုး